اختلال دو قطبی چیست؟

معنای واژه دو قطبی یعنی دو انتها، میلیون ها نفر سالانه از این اختلال رنج می برند به گونه ای که زندگی آن ها به دو نیم کره متناقض تقسیم می شود و هیچ حد وسطی در میان نیست. این در حالی است که گونه های گوناگونی از این بیماری روانی در دنیا وجود دارند که در ادامه به انواع آن ها می پردازیم. بر اساس تحقیقاتی که اخیراٌ انجام شده است به این نتیجه رسیده اند بیشتر آن هایی که به این اختلال مبتلا شده اند افراد کاری و فعال بوده اند و این اختلال ضربه هولناکی بر روی عملکرد کاری و ارتباطات اجتماعی آن ها وارد کرده است. اختلال دو قطبی یکی از بیماری های روانی که است که کارکرد مغز را محدود و عملیات ترمیم مغز را متوقف می کند این اتفاق باعث می شود سلول های عصبی مغز بلا استفاده شوند و تنها به این دلیل که از سیگنال های سر درگم استفاده می کنند چنین رفتار های غیر عادی را از خود نشان می دهند.

اختلال دو قطبی

به طور کلی فرد مبتلا به اختلال دو قطبی دچار نوسانات خلقی می شود این گونه که از طیفی خفیف تا شدید از افسردگی تا شیدایی پیش می رود و گاهی هم هر دوی این خلق ها را با هم تجربه می کند. آمار ها نشان داده است در صورت عدم درمان این اختلال می تواند از روز ها تا ماه ها باقی بماند و روز به روز خسارات بیشتری به زندگی فرد در گیر تحمیل کند. هم چنین شادابی و افسردگی بیش از حد در رفتار های افراد مبتلا به شدت نمایان است. سن شروع این بیماری در افراد نوجوان تا میانسال حدود 40 ساله است، میزان درگیری خانم ها و آقایونبه این اختلال به طور مساوی است و در سنین بالاتر از 40 سال بسیار نادر اتفاق می افتد.

بیشتر بخوانید=> اختلال شخصیت اجتنابی یا دوری گزین

انواع اختلال دو قطبی

اختلال دو قطبی به سه دسته تقسیم بندی می شود:

1. اختلال دو قطبی نوع 1: در این نوع از اختلال فرد مبتلا در مدت زمانی یکی از خلقیات افسرده یا شیدایی را دارد و میزان پایداری این اختلال در تجربه شیدایی بین 3 تا 6 ماه است و اما در خلق افسرده زمانی بالغ بر 6-12 ماه است.
2. اختلال دو قطبی نوع 2: در این نوع از اختلال خلق افسرده یش از خلق شیدا مشاهده شده است.
3. اختلال دو قطبی با تناوب سریع: فرد مبتلا به این اختلال در طی یک سال 4 مرتبه دچار تغییر خلقیات می شود در این صورت ممکن است یکی از انواع اختلال دو قطبی نوع 1 یا 2 را تجربه کند.

افراد مبتلا به اختلال دو قطبی چه علائمی دارند؟

نشانه های مختلفی برای تشخیص بهتر اختلال دو قطبی وجود دارد که علائم آن در خلق افسرده و شیدا متفاوت است. افراد درگیر در خلق شیدا یا همان به اصطلاح روانپزشکان مانیایی موارد زیرا را از خود نشان می دهند:

• حالت های شادانه
• انرژی مضاعف
• اعتماد به نفس بالا
• پر خرجی در این دوران
• انجام فعالیت و رفتار های پر خطر و هیجانی
• پر حرفی
• فعالیت های افراط گونه در امور مذهبی و عبادت
• افزایش تمایلات جنسی
• کم خوابی

نشانه های که در خلق افسرده بروز داده می شود:

• افسردگی
• احساس یاس و نا امیدی
• غم و اندوه تلنبار شده
• ناتوانی در تصمیم گیری
• اختلال در عملکرد حافظه
• افکار خودکشی

*ممکن است این علائم اختلال دو قطبی به سرعت فروکش کند و فرد به حالت عادی برگردد، به طور کلی از چند ساعت تا چند ماه ماندگار خواهد بود.

چه عواملی در بروز اختلال دو قطبی در افراد موثر اند؟

تا کنون تحقیقات و بررسی های بسیاری در خصوص علل بروز چنین بیماری روانی انجام شده است که هیچ کدام از آن ها دال بر علت دقیقی نیست و پژوهشگران صرفاٌ دلایلی فرضی مربوط به بروز چنین بیماری را ارائه نمودند.

• عوامل وراثتی و ژنتیکی در هر ابتلا به هر نوع بیماری دخیل هستند و این دخالت از طیف خفیف تا شدید ادامه دارد.
• ابتلا به بیماری های مغزی به صورت جسمانی ممکن است این اختلال را ایجاد کند.
• استرس و اضطراب زیاد
• سوء مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی

افراد مبتلا به اختلال دو قطبی چگونه تشخیص داده می شوند؟

درمانجو برای درمان بیماری خود با علائم مذکور ابتدا به بهترین روانپزشک یا رواندرمانگر مراجعه می کند، پزشک با بررسی علائم و پرسییدن سوالاتی به وجود بیماری پی می برد. البته این تخشیص به همین سادگی ها هم نیست روانپزشکی که سال ها تجربه و مهارت در این زمنیه را کسب کرده است می تواند به چنین تشخیصی برسد و این کار هر کسی نیست. برخی از پزشکان برای اطمینان خاطر از ابتلا به بیماری دیگری آزمایش خون و ادرار برای درمانجو تجویز می کنند تا با ارزیابی دقیق نتایج آن ها بتواند روند درمانی را هر چه سریع تر با دقت فراوان آغاز کنند.

درمان اختلال دوقطبی

همانطور که می دانید با تشخیصی به هنگام می توانیم از پیشرفت بیماری و عوارض آن جلوگیری کرد. اغلب برای درمان اختلال دو قطبی در روش های زیر کمک گرفته می شود که تا کنون هم موفق عمل کرده اند. البته این موفقیت به خود درمانجو و درمانگر در خصوص چگونگی مصرف بستگی دارد.

1. دارو درمانی: از راهکار ابتدایی درمان تجویز برخی از دارو های کاهش دهنده علائم این اختلال است. این در حالی است که تنوع داروی برای برای درمان این اختلال بسیار زیاد است و حتی گاهاٌ مشاهده شده است که پزشک برای درمان از چند دارو به طور هزمان استفاده کرده است، البته این کار صرفا برای تسریع در روند بهبودی و درمان قطعی انجام می شود.
2. روان درمانی: یکی دیگر از راهکار های درمان بسیاری از اختلالات روانی مشاوره یا همان روان درمانی است که با توجه به سرعت کم درمان اما تاثیر عمیق تری بر جای می گذارد. حتی ممکن است پزشک از هر دو روش به عنوان مکمل استفاده کند.

نتیجه گیری

اگر هر نوع علائم غیر عادی از اختلال دو قطبی در خود مشاهده می کنید یا از اطرافیان تان در مورد تغییرات خلقی تان بپرسید خصوصاٌ افرادی که پدر یا مادر آن ها به این اختلال مبتلا بوده اند بیش از دیگران باید تحت چکاپ های در جلسات مشاوره ای قرار بگیرند.