بیش فعالی در کودکان از علائم تا درمان

اختلال نقص توجه یا کم توجهی یا همان بیش فعالی در کودکان، معضلی است که این روزها بیش از پیش شاهد ابتلا افراد به آن هستیم. برخلاف باور عموم مردم این اختلال فقط گریبان گیر کودکان نمی شود بلکه بزرگسالان هم با این عارضه درگیر هستند و تقریبا زندگی شان را فلج می کند به طوری که شما با نداشتن تمرکز نمی توانید به خوبی بر انجام کاری مسلط شوید و یا حتی بی قرار و نا آرام می شوید و خب به تبع از آن رنج می برید. اینکه شما اطلاعات مفیدی از این مبحث داشته باشید می تواند در میزان کیفیت زندگی تان تغییری ایجاد نمایید. زیرا با مطالعه از منابع مختلف و معتبر، شناختی در خصوص علائم و علت، درمان و عوارض آن کسب می کنید.

بیش فعالی چیست؟

این اختلال به معنای کم توانی یا اختلال رفتاری _ رشدی است به طوری که فرد مبتلا برای متمرکز ساختن خود بر روی موضوع یا کاری، دچار مشکل می شود. این دشواری گونه های گوناگونی دارد و می تواند ابعاد زندگی را به خوبی تحت تاثیر قرار دهد.

برخی از محققین و متخصصین این حوزه درمانی بر این باورند افرادی که به این اختلال مبتلا هستند از کمبود مواد شیمیایی به نام میانجی های عصبی در مغز رنج می برند، این نوع از مواد شیمیایی به مغز در کنترل کردن رفتار های انسانی کمک می کند.

طبق آماری که به دست ما رسیده است از هر 100 کودک 5 تن از آن ها درگیر این اختلال هستند.

انواع بیش فعالی

1. بیش فعالی بی دقت و بی توجهی: یکی از طبیعی ترین نوع این عارضه بی دقتی در انجام کاری است و در برخی از موارد هم در بیش از حد فعال بودن نشان داده می شود.
2. بیش فعالی تکانشی
3. بیش فعالی ترکیبی

علائم بیش فعالی

توجه داشته باشید که این علائم و نشانه ها صرفاٌ به معنای بروز اختلال نقص توجه نیست بلکه ممکن است فرد مشکلاتی دیگری نظیر اضطراب و افسردگی داشته باشد. پس برای تشخیصی دقیق و بالینی به متخصص و روانپزشکی ماهر مراجعه کنید. هم چنین اگر والدین نگران بیش فعال بودن کودکان خود هستند بهتر است با یک روانپزشک کودک مشورت کنند و کودک خود را برای معاینه و ارزیابی به وی ارجاع دهند. البته تیم درمانی این اختلال متشکل از یک متخصص بهداشت و روان، روانشناس بالینی و پزشک مراقبت های اولیه یا متخصص اطفال می باشند.

• دشواری در تمرکز و توجه کردن
• فعالیت بیش از حد یا همان بیش فعالی
• ویری بودن نوعی اصطلاح است که به انجام کاری فوری در همان لحظه که به ذهن خطور می کند بدون هیچ گونه فکر به عواقبی تعلق می گیرد.
• نادیده گرفتن جزئیات
• فراموش کاری در انجام فعالیت های روزانه
• حواس پرتی
• پرش فکری
• بی وقفه و دائماٌ در حال حرکت بودن
• بی قراری
• صبوری نکردن
• دویدن و شلوغ بودن
• حرکات تکانشی
• ناتوانی در آرام بازی کردن و انجام کاری
• صحبت کردن های بی وقفه

علت بیش فعالی

بر اساس تحقیقاتی که اخیراٌ توسط محققین این حوزه درمان انجام شده است دلیل قطعی و روشنی دال بر ابتلا به این اختلال وجود ندارد، اما می توان عوامل دیگری را در بروز بیش فعالی دخیل دانست.

• ژنتیک
• استعمال دخانیات و مصرف مشروبات الکلی یا داروی خاصی در دوران بارداری
• در معرض سموم یا مواد شیمیایی زیست محیطی همانند: سرب و فلزات سنگین
• آسیب های مغزی
• تولد زودرس یا کم وزن

تشخیص بیش فعالی

در ابتدا باید بدانید که برای تشخیص بیش فعالی تست های آزمایشگاهی خاصی در دست نیست و پزشک تمامی تشخیص و معالجات خود را بر اساس شرح حال و ارائه علائم از سوی درمانجو بسنده می کند. به طوری که ترکیبی از علائم مذکور در مدت زمان شش ماهه موجب بروز مشکلات عدیده ای برای کودک می شود و دال بر وجود چنین اختلالی در کودک می باشد.

درمان بیش فعالی

با پیشرفت علم پزشکی در زمینه درمان های اختلالات روانی، راهکار های بسیاری برای خلاص شدن از آن ارائه شده است که در ادامه به رایج ترین آن ها می پردازیم.

• دارو درمانی: انواع مختلفی از داروها برای درمان این اختلال وجود دارند که هر کدام از آن ها را بر اساس شرایط فیزیکی، روحی و صلاح دید بهترین روانپزشک می توان مصرف نمود. داروهای از این دست می توانند علائم عارضه را به شدت کاهش دهند و تمرکز و یادگیری را بیشتر کنند. داروهای محرک، غیر محرک، ضد افسردگی از جمله موارد تجویزی هستند.
• روان درمانی: در این روش شاید نتوان بدون کمک از روش یا داروی دیگر شاهد تغییرات چشم گیری شویم اما می توان به عنوان برنامه درمانی در کنار سایر متود ها داشت چرا که روان درمانی به خانواده ها و مبتلایان به اختلال می تواند باعث شوند تا با چالش های رو به رو به خوبی کنار بیایند و آمادگی خود رابرای درمان کسب کنند.
• نوروفیدبک: یکی از روش های نوین درمانی است که با کمک دستگاه های با دستکاری بر روی بازخورد های مغزی خود را تصحیح کنند و نسب به سایر روش های مذکور بی ضرر است.
• آموزش و تمرینات: متخصصان بهداشت روان معتقدند که کودکان و بزرگسالان بیش فعال را می توان با آموزش و انجام تمرینات درمان کرد.

نکته آخر

اگر این اختلال به مرور زمان بگذرد و درمان نشود ممکن است عوارض بسیاری برای فرد به همراه داشته باشد، پس هر چه سریعتر برای تشخیص و درمان آن اقدام کنید تا بعد از رهایی از این عارضه معنای زندگی کردن را در یابید. همین طور به بانوان باردار توصیه می شود برای پیشگیری از ابتلا فرزند تان به این عارضه بهتر است سبک زندگی سالمی در پیش بگیرید و از مواد مخدر به شدت دوری کنید.